top of page

Christelijke slaven na bevrijdingsactie eindelijk vrij

  • Foto van schrijver: Jubilee Campaign
    Jubilee Campaign
  • 28 mei
  • 7 minuten om te lezen
Een christelijk gezin dat door het team van Jubilee Campaign uit een steenfabriek werd bevrijd, wacht op de trein die hen naar de grote stad zal brengen, waar ze in vrijheid een nieuw bestaan mogen gaan opbouwen.
Een christelijk gezin dat door het team van Jubilee Campaign uit een steenfabriek werd bevrijd, wacht op de trein die hen naar de grote stad zal brengen, waar ze in vrijheid een nieuw bestaan mogen gaan opbouwen.

In de afgelopen maanden heeft het team van Jubilee Campaign in het Midden-Oosten meer dan honderd christelijke slaven bevrijd uit de steenfabrieken. Het gaat daarbij niet alleen om volwassenen. Ook kinderen en bejaarden worden met harde hand gedwongen om onder onmenselijke omstandigheden bakstenen te fabriceren in de hete zon. Velen van hen krijgen nooit een eerlijk loon, hebben geen bewegingsvrijheid en de vrouwen en meisjes zijn soms het slachtoffer van seksueel misbruik. Op politiek niveau heeft Jubilee Campaign door de jaren heen concrete resultaten geboekt als het gaat om de lobby voor vervolgde christenen. Toch blijft het frustrerend om te zien hoe slavenhandelaren in islamitische landen op sommige plekken ongestraft christenen uitbuiten.


Budget

Begin 2024 werd aan Jubilee Campaign door een groep donateurs een budget beschikbaar gesteld waardoor we, naast de politieke lobby en het oproepen tot gebed, ook daadwerkelijke bevrijdingsacties konden gaan organiseren. In veel landen is het wettelijk toegestaan om gebruik te maken van een bewapende escorte. Naast de samenwerking met lokale politie en justitie zetten we daarom ook steeds vaker onze eigen, goed getrainde, beveiligers in.


De eerste stap om de christelijke slaven vrij te krijgen is om contact te zoeken met de eigenaar van een steenfabriek en te vragen of wij de gezinnen vrij kunnen kopen door hun schulden af te lossen. De meeste van de christenen die we in de afgelopen maanden hebben mogen helpen, zijn op deze manier vrijgekomen. Als de eigenaar van de steenfabriek echter weigert om de slaven te laten gaan, is het ons recht om de welwillende gezinnen vervolgens naar buiten te ā€˜escorteren’. Als de bewakers ons dan agressief benaderen, is het ook ons recht om onszelf en de gezinnen te verdedigen.


Om veiligheidsredenen houden we deze acties zoveel mogelijk geheim, maar we willen onze achterban toch ook op de hoogte houden. In onderstaand verslag zijn de locaties en namen veranderd voor de bescherming van onze medewerkers. Het is zeker de moeite om te lezen omdat dit verslag representatief is voor het gevecht wat het team van Jubilee Campaign in het Midden-Oosten levert.


Hol van de leeuw

Een recente reddingsmissie vond plaats in een dichtbevolkte regio die wordt gecontroleerd door een extremistische groepering. Deze religieus-politieke partij is berucht voor het aanzetten tot geweld tegen christenen en andere minderheden. Met onze bevrijdingsacties begeven we ons dus in het hol van de leeuw.

De eigenaar van diverse steenfabrieken in deze regio, gesteund door de extremisten en beschermd door de lokale autoriteiten, heeft zich een machtige positie verworven en hoeft zich van de wet niets aan te trekken. In 2014 werd een christelijk echtpaar levend verbrand in een van zijn ovens, nadat ze vals beschuldigd werden van het verbranden van pagina's uit de Koran. De vrouw was op dat moment zwanger en haar kinderen moesten toezien hoe hun ouders uit het huis gesleurd werden.


Toen ons lokale team ontdekte dat er meer christelijke gezinnen onder dezelfde omstandigheden in de steenfabriek gevangen zaten, ontstond in ons hart het verlangen om dit onrecht een halt toe te roepen. De financiƫle steun waar we vorig jaar onverwachts over konden beschikken, was voor het team van Jubilee Campaign een teken dat God met ons mee zou gaan in deze missie.


Machtspositie

Een van onze collega’s deed ā€˜undercover’ onderzoek in een van de steenfabrieken, om christenen op te sporen die daar als slaven werden vastgehouden. Hij had zich vermomd met de typische kleding van steenfabriekslaven, zodat hij niet op zou vallen. Via smalle straatjes bereikte hij een reeks kleine huisjes op het terrein van de steenfabriek, waar hij een groep christenen aantrof. Ongeveer twaalf mensen leefden daar onder erbarmelijke omstandigheden – dicht op elkaar gepropt in een onderkomen dat veel te klein was.


De ruimte was smerig en het stonk. De groep bestond uit vier mannen, vier vrouwen, en vier kinderen. EĆ©n van de vrouwen was hoogzwanger en een andere vrouw zat in een rolstoel. Toen ons ā€˜undercover’ teamlid binnenkwam viel het hoofd van het gezin aan zijn voeten en smeekte om hulp. Iedereen begon stilletjes te huilen en ze fluisterden: "Help ons alsjeblieft om hieruit te komen." Ze vertelden dat ze al heel lang vastzaten en dat vluchten onmogelijk was. Niemand binnen de steenfabriek ontkwam aan de totale controle van de eigenaar en zijn gewapende bewakers. Ons teamlid begon stiekem met zijn mobiele telefoon te filmen om bewijsmateriaal te verzamelen, voor het geval we later in de rechtbank tegenover de fabriekseigenaar zouden komen te staan.


De zwangere vrouw, Mariam, vertelde ons huilend: "Kijk naar mij, ik ben zwanger. Dit is mijn laatste week voor de bevalling. Mijn baby kan elk moment komen, maar de eigenaar van de steenfabriek wil niet dat ik naar het ziekenhuis ga. We worden veel te weinig voor ons werk betaald en we mogen het terrein van de fabriek niet verlaten. Slechts ƩƩn persoon mag naar de stad om boodschappen te doen en we mogen op zondag niet naar de kerk. Ik heb op dit moment heel veel pijn. Help ons alstublieft.ā€ De jonge vrouw in de rolstoel vertelde dat ze verlamd was geraakt omdat ze van de fabriekseigenaar niet naar het ziekenhuis mocht toen ze ziek was.


Reddingsoperatie

In overleg met de advocaten binnen ons team, besloten we om een reddingsoperatie te organiseren, om in ieder geval de zwangere vrouw en de vrouw in de rolstoel te bevrijden omdat zij medische hulp nodig hadden die ze in de steenfabriek niet zouden krijgen. We hoopten echter ook dat we de overige gezinsleden zouden kunnen bevrijden.


Voor deze operatie beschikten we over een sterk team van ongeveer tien capabele mensen, waaronder ook bewapende beveiligers. Ook hadden we twee terreinwagens gehuurd. Eenmaal bij de steenfabriek aangekomen, verzamelden onze teamleden de zwangere vrouw en de vrouw in de rolstoel. De overige gezinsleden smeekten ons echter om hen ook mee te nemen.


We hielpen hen om in de auto te stappen en hoopten dat we veilig zouden kunnen vetrekken. Het proces duurde echter te lang. De bewakers sloegen alarm en begonnen in paniek te bellen met de fabriekseigenaar. Door de commotie begonnen steeds meer mensen zich ermee te bemoeien, en de spanning liep snel op.


Vol gas

Onze chauffeur vertelde: ā€œToen de dreiging toenam, gaf ik vol gas en wist ik de bewakers te ontwijken die de auto probeerden tegen te houden. Het lukte me om weg te komen, maar ik zag dat de tweede auto volledig was omsingeld door bewakers en een snelgroeiende menigte omstanders...ā€


Uiteindelijk werden de gezinsleden die in de tweede auto plaats hadden genomen, gedwongen om uit te stappen en terug te gaan naar hun verblijf. Het was ons gelukt om de helft van het gezin te bevrijden, waaronder ook de verlamde vrouw, de zwangere vrouw en enkele kinderen. Maar de andere helft van het gezin moesten we achterlaten – een bittere teleurstelling.


De terugweg was spannend. Het was donker en we waren bang dat we achtervolgd zouden worden. We reden op topsnelheid om voldoende afstand te creƫren. In de auto hing een gespannen sfeer; de kinderen huilden en het team voelde zich verslagen.

Eenmaal aangekomen op een veilige plek, serveerden we onze gasten kip. De zwangere vrouw bedankte ons met tranen in haar ogen – ze vertelde ons dat ze in jaren geen kip meer had gegeten.


Dilemma

In de dagen na de reddingsoperatie, kampten we met een moeilijk dilemma. We konden het gezin niet gescheiden houden, maar we konden de vrouwen en kinderen ook niet terugbrengen. Naar de politie of de rechtbank stappen was geen optie omdat de slavernij in de steenfabrieken wordt gecontroleerd door een machtige maffia die op lokaal niveau ook de overheid in haar macht heeft.


Na overleg met onze advocaten besloten we in ieder geval een Habeas Corpus-verzoekschrift bij de rechtbank in te dienen om de gezinsleden te beschermen. Op korte termijn konden we daar echter niet veel van verwachten omdat het om een traag juridisch proces gaat, waarbij de uitkomst ook nog eens onzeker is.


Ondertussen wist een van de vrouwen telefonisch contact te krijgen met haar man die nog vastzat in de steenfabriek. Hij vertelde dat de eigenaar woedend was en hem had bedreigd: als hij er niet snel voor zorgde dat de ontsnapte slaven terugkwamen, zouden de achtergebleven kinderen in stukken worden gehakt. Gezien de eerdere gebeurtenissen in dezelfde steenfabriek, waarbij een echtpaar levend werd verbrand, namen we deze dreiging zeer serieus. In onze wanhoop zochten we contact met politici die ons achter de schermen altijd hadden gesteund, waaronder ook het hoofd van de vereniging van steenfabriek-eigenaren.


Machtige Kartel

Niemand was echter bereid om z’n nek uit te steken uit angst voor represailles door de machtige kartel. Het werd ons duidelijk dat we er helemaal alleen voor stonden en zelf terug moesten gaan om de overgebleven gezinsleden te bevrijden. Ditmaal moesten we ons echter extra goed voorbereiden. We kochten kogelwerende vesten, en voldoende kogels om onszelf te beschermen. Ook huurden we extra, goed getrainde bewakers in.


Exact een week na de eerste bevrijdingsactie voerden we midden in de nacht een tweede reddingsoperatie uit. Het was een risicovolle missie, maar met Gods hulp slaagden we erin om de resterende gezinsleden veilig uit de steenfabriek te halen. Een van onze bewakers werd in zijn been geschoten, maar is nu gelukkig weer in orde.


Hoewel onze advocaten bevestigen dat we binnen de grenzen van de wet hebben gehandeld, beseffen we dat het team van Jubilee Campaign zich bij deze actie moest meten met een machtig crimineel netwerk dat in het Midden-Oosten een winstgevende mensenhandel van christelijke slaven in stand houdt.


Duizend kilometer

Met de steun van onze Europese sponsors konden we het twaalfkoppige gezin helpen verhuizen naar een grote stad op ruim duizend kilometer van de steenfabriek. Daar assisteert ons team momenteel met het organiseren van onderdak en herscholing zodat het gezin straks met vertrouwen de toekomst tegemoet kan zien. We zorgen ervoor dat de kinderen naar school kunnen en dat de zieken kunnen beschikken over de juiste medicijnen.


Wat ons echter vooral raakte was de vreugde toen deze christenen voor het eerst op zondag naar de kerk konden om in vrijheid deel te nemen aan de kerkdienst. We zijn ons ervan bewust dat ons werk in het Midden-Oosten een druppel op een gloeiende plaat is, maar voor deze mensen zijn de reddingsacties levens-veranderend. De bevrijde christenen ervaarden het alsof het team van Jubilee Campaign als engelen door God was gezonden om hen te redden.


Op de derde dag na de reddingsactie beviel de zwangere vrouw, Mariam, van een zoontje. Ze heeft hem vernoemd naar onze medewerker die de bevrijdingsactie had voorbereid en met gevaar voor eigen leven van begin tot eind had geleid. Het budget wat we vorig jaar ter beschikking hadden gekregen, is nog niet helemaal op, dus er staan in de komende maanden nog meer bevrijdingsacties in de planning. We nodigen u graag uit om te bidden voor Gods zegen en bescherming voor de ā€˜strijders’ die zich verantwoordelijk hebben gesteld voor dit mooie werk.

留言


Stichting Jubilee Campaign Nederland

Postbus 84

4200 AB  Gorinchem

Bankgegevens:

IBAN: NL95 INGB 0000 0004 44

  • Facebook Social Icon
  • Twitter Social Icon

©2017 Stichting Jubilee Campaign Nederland

bottom of page