Iran - Vormen huiskerken een gevaar voor de nationale veiligheid??
Foto: van links naar rechts: Babak Hosseinzadeh, Behnam Akhlaghi and Saheb Fadaie.
Drie Iraanse christenen die lange gevangenisstraffen uitzitten voor deelname aan een huiskerk, hebben eind vorig jaar een gezamenlijke brief geschreven en videoverklaringen opgenomen, waarin ze de vraag stellen waar ze na hun vrijlating met geloofsgenoten bij elkaar mogen komen om gezamenlijk hun geloof te praktiseren.
Het is voor de officieel erkende kerken zoals bijvoorbeeld die in de Armeense of de Assyrische gemeenschappen verboden om Perzisch sprekende gelovigen toegang te verschaffen tot hun kerkdiensten. De enige optie voor christenen als Babak Hosseinzadeh, Behnam Akhlaghi en Saheb Fadaie om hun geloof gezamenlijk te beleven is om in ‘huiskerken’ bij elkaar te komen. Maar dat is in Iran verboden omdat illegale bijeenkomsten bij mensen thuis door de regering worden gezien als een gevaar voor de nationale veiligheid. In de afgelopen jaren zijn er in Iran honderden Perzisch sprekende christenen gearresteerd en tot lange gevangenisstraffen veroordeeld.
In een videoboodschap (zie YouTube link hieronder) stelt Behnam een dringende vraag; “Als het bezoeken van een huiskerk als een misdaad wordt beschouwd, kerken worden gesloten, … en wij als christenen te horen krijgen dat er in Iran respect is voor ons geloof en het pad waar wij voor gekozen hebben … hoe en waar kan ik dan mijn geloof ook praktisch beoefenen?”
Babak voegt in de video toe; “Wilt u mij na deze vijf jaar, wanneer ik vrijgelaten ben, weer terug in de gevangenis zetten omdat ik in Christus blijf geloven? Zal ik weer van mijn familie worden gescheiden? Zal ik nog steeds met ballingschap worden bedreigd? De kerken in onze stad zijn gesloten, de deuren zijn gesloten, dus het is voor ons niet mogelijk om ons geloof in een kerkgebouw te praktiseren. De kerken die openblijven zijn alleen toegankelijk voor een selectieve groep mensen – zij die geboren zijn in christelijke gezinnen – niet voor ons [bekeerlingen]. Hierdoor, en door de sluiting van de andere kerken, hebben we geen kerkgebouw om in te aanbidden. Dus ik wil dat mijn vraag beantwoord wordt: Waar kan ik na deze vijf jaar terecht om te aanbidden?
Iran heeft zonder voorbehoud artikel 18 van het Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten ondertekend en is daarom verplicht om al haar burgers volledige vrijheid van godsdienst te bieden, met inbegrip van het recht om van godsdienst te veranderen en "individueel of in gemeenschap met anderen, in het openbaar of privé in vrijheid hun geloof te beoefenen”.
Bron:
Video’s: