Vooruitblik
“Wees niet bang voor wat u nog te wachten staat. Sommigen van u zullen door de duivel in de gevangenis worden gegooid, en zo op de proef worden gesteld…” (Openbaringen 2:10)
In 2015 was Jubilee Campaign betrokken bij een samenwerking tussen Christenen, Koerden en Arabieren die later op lokaal niveau de opmars van ISIS in Syrië zouden stoppen. Het verzet dat deze groeperingen in de zomer van dat jaar leverden betekende een belangrijk keerpunt in de oorlog.
Geheime diensten
Wie de crisis in Syrië op de voet heeft gevolgd, weet dat er in dit conflict grote geopolitieke belangen spelen. Het was dan ook geen verrassing dat ik in 2015 werd uitgenodigd om deel te nemen aan ontmoetingen tussen hooggeplaatste leden van geheime diensten die belangstelling hadden voor onze betrokkenheid bij het dossier. Tijdens de bijeenkomsten werd er vanzelfsprekend over Syrië gesproken maar ik kreeg ook de gelegenheid om deel te nemen aan sessies waarin de aanwezigen werden geïnformeerd over bredere ontwikkelingen in ‘onze eigen wereld’.
Ik kan me een presentatie herinneren waarin het scenario werd behandeld hoe geheime diensten, politie en justitie om zouden moeten gaan met burgerlijk verzet op het moment dat een overheid extreme maatregelen zou treffen die grote schade zouden opleveren voor een belangrijk deel van de bevolking. Het was schokkend te ontdekken dat er bij de deelnemers weinig animo was om escalatie van de crisis te voorkomen. Er werd vooral gesproken over methodes om de weerstand tegen de onpopulaire maatregelen te breken, desnoods met grof geweld. “Door de spanning bij de bevolking nog extra op te drijven, met name door burgers tegen elkaar uit te spelen, ontstaat er meer ruimte voor de overheid om een noodtoestand uit te roepen en een juridische basis te scheppen om tegenstanders van het beleid uit te schakelen”, aldus de expert die de presentatie verzorgde.
Nadat ik in Athene uitvoerig door een geheime dienst was doorgelicht kreeg ik in de daaropvolgende jaren de kans om te spreken met sleutelfiguren in de internationale politiek, het zakenleven en de financiële wereld. Op basis van het toekomstbeeld wat na verloop van tijd ontstond hebben mijn echtgenote en ik besloten om ons in de afgelopen jaren privé in ieder geval voor te bereiden op wat zou gaan komen. Nu we aan de vooravond staan van een diepgaande crisis waar wij ons in het Westen voor de verandering niet aan kunnen onttrekken, worstel ik met de vraag of Jubilee Campaign zich niet wat actiever zou moeten mengen in de discussie over basale mensenrechten en christelijke waarden dichter bij huis.
Stappenplan
Als het ‘Chinese systeem’ met QR-codes, sociale kredietpunten, gedwongen medische procedures en detentiekampen ooit bij ons aan de orde komt, dan ben ik ervan overtuigd dat ook wij, net als ruim honderd miljoen broers en zussen in China, in staat zullen zijn om als ondergronds netwerk onze weg te vinden. Het is dan wel belangrijk om ons hier nu al geestelijk, mentaal en fysiek op voor te bereiden.
Volgens het stappenplan dat de Europese Unie in 2018 publiceerde voor de implementatie van het vaccinepaspoort in Europa, dient ieder lidstaat in 2022 klaar te zijn om dit plan breed uit te rollen. Met ruim honderdvijftig miljoen ongevaccineerde Europeanen weet de Europese commissie echter dat deze doelstelling onmogelijk bereikt kan worden zonder de opheffing van fundamentele Mensenrechten en de invoering van extreme maatregelen. Over de juridische implicaties van gedwongen vaccinaties hoeft geen discussie te zijn. We weten allemaal dat dit ingaat tegen de door God gegeven fundamentele rechten van de mens. Toch wendt de Duitse Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, er in een recente toespraak in het Europees Parlement geen doekjes om dat “het onderwerp van gedwongen vaccinaties in Europa bespreekbaar moet zijn.”
Het is in Oostenrijk nu bepaald dat het recht van het individu op lichamelijke integriteit ondergeschikt is aan het publieke belang. Met dit principiële besluit wordt feitelijk de jurisprudentie gecreëerd waarmee de overheid zich in de toekomst het recht verwerft om alles in je lichaam te spuiten waar ‘de experts’ van bepalen dat dit het algemeen belang dient. Als het om jurisprudentie gaat, kunnen we bijvoorbeeld denken aan het feit dat er wordt gefraudeerd met valse QR-codes. Om dit te bestrijden kan de overheid in Oostenrijk op basis van de nieuwe wetgeving straks bij ‘het prikken’ in principe dus ook een chip met een uniek nummer meespuiten zonder de wettelijke verplichting om de ontvanger hier überhaupt over te informeren. Het publieke belang om de bevolking te beschermen is volgens deze nieuwe filosofie namelijk belangrijker dan het zelfbeschikkingsrecht van het individu.
Fundamentele Mensenrechten
Als de plannen van de Oostenrijkse regering worden doorgezet, zullen de burgers die vasthouden aan hun fundamentele Mensenrechten vanaf februari een afkoopsom moeten betalen van bijna vijftienduizend euro per persoon per jaar. Hiermee zorgt de elite in Wenen ervoor dat zij buiten schot blijft, maar voor een gemiddeld gezin van vier is een jaarlijkse boete van bijna zestigduizend euro onmogelijk om op te hoesten. Voor deze mensen geldt vanaf februari dus een gevangenisstraf die feitelijk onbeperkt is omdat de vaccinatieplicht niet vervalt nadat “de crimineel” na verloop van tijd z’n straf heeft uitgezeten.
Dat de samenleving hiermee grondig zal worden ontwricht staat vast, omdat er op dit moment ruim twee miljoen Oostenrijkers nog steeds niet zijn gevaccineerd. Het is praktisch voor de overheid onmogelijk om dit soort industriële aantallen ‘te verwerken’ dus we kunnen binnen de Europese Unie straks bananenrepubliek-toestanden verwachten waarbij ambtenaren die belast worden met de selectieprocedure zullen bepalen waar de dagelijkse razzia’s plaats zullen vinden. Hiermee krijgen ze ongelimiteerde en ongecontroleerde macht toebedeeld. Ze zullen letterlijk de lijsten met miljoenen namen nalopen en op basis van arbitraire criteria of persoonlijke sentimenten besluiten wie wel en wie niet zal worden opgepakt.
Of we nu pro- of antivaccine zijn; we zullen ons binnenkort moeten conformeren met de realiteit dat we dagelijks geconfronteerd zullen worden met beelden van complete gezinnen, inclusief kinderen vanaf 14 jaar, die door de politie van hun bed worden gelicht en voor onbepaalde tijd in de gevangenis worden gegooid. Dat we “eigen schuld, dikke bult” kunnen roepen wil niet zeggen dat we ons daarmee kunnen onttrekken aan de gevolgen van de gebroken samenleving die hierdoor wordt gecreëerd. Of we nu wel of niet blij zijn met de doorlopende demonstraties in Amsterdam; gezellig op zaterdag winkelen in de binnenstad zit er voorlopig waarschijnlijk niet meer in. Vroeg of laat zal het kwartje bij ons moeten vallen dat we in Europa niet zomaar honderdvijftig miljoen medeburgers kunnen uitschakelen zonder daarmee ook voor onszelf en onze gezinnen een onleefbare situatie te creëren. Als we nu niet opkomen voor de Mensenrechten van degene waar we het oneens mee zijn, dan zal niemand straks voor ons opkomen als het onrecht ook ons ten deel valt.
Schuilplaats
Het doet me goed om te zien dat er op de locatie waar ik momenteel samen met mijn gezin verblijf meer christenen uit Nederland arriveren die hebben besloten om het zekere voor het onzekere te nemen door voor zichzelf een schuilplaats te creëren. Prachtig om te zien hoe kleine ‘parallelle netwerken’ ontstaan en gezinnen met kleine kinderen zich bezighouden met thuisonderwijs. Behalve als het je missie is om in Nederland straks in de crisisjaren het gevecht aan de frontlinie te leveren, is er niets mis mee om je eigen conclusies te trekken en voor jezelf ook een ‘plan B’ te formuleren.
Ik kan me voorstellen dat een belangrijk deel van de twee miljoen niet-gevaccineerde Oostenrijkers momenteel druk is met voorbereidingen om in de komende weken een veilig heenkomen te zoeken in landen als Nederland waar ‘het nieuwe fascisme’ nog niet op democratische wijze is gelegaliseerd. Op dezelfde wijze waarop Oostenrijk, Duitsland en Frankrijk voortrekkers zijn van het nieuwe beleid, zijn er binnen Europa ook landen die zich traditioneel minder snel onderwerpen aan gecentraliseerde machtsstructuren. Er zijn dus voldoende opties die het onderzoeken waard zijn.
Met een Nederlands paspoort is het geen enkel probleem om binnen Europa veilige alternatieven te creëren voor het moment dat ook Nederland onleefbaar wordt. Zoals dat het geval is bij de Nederlanders die mijn echtgenote en ik in de afgelopen maanden hebben mogen verwelkomen, is het eigenlijk niets anders dan het organiseren van een ‘sabbatsjaar’ waarin je de tijd neemt om jezelf te oriënteren. Hierdoor ben je straks in ieder geval mentaal en geestelijk voorbereid op wat gaat komen. Daarbij is het belangrijk om te onthouden dat het niets toevoegt om je omgeving hierover te informeren. Vooral niet via de sociale media omdat alles wat je op het internet doet tenslotte voor altijd vastligt.
Goed nieuws
Het goede nieuws is dat ik tijdens de sessies met diverse ‘denktanks’ heb geleerd dat er een einddatum zit aan de komende crisis. De complottheorieën waar je op YouTube kennis mee kunt maken en de gedachte dat Openbaringen 13 nu al aan de orde is, kunnen gewoonweg niet waar zijn. In Afrika, het Midden-Oosten en Azië zal er nog decennialang keihard gebouwd moeten worden aan gecentraliseerde technocratische structuren voordat een “wereldorde” überhaupt mogelijk is.
Het faillissement van je bedrijf, het verliezen van je baan, de introductie van QR-codes en het afsluiten van bankrekeningen kunnen ons leven in Nederland aardig verstoren. Voor de meeste mensen in Afrika zullen dit soort maatregelen echter geen enkel verschil maken. We zullen deze landen dus eerst aan het opium van de welvaart moeten helpen voordat er sprake kan zijn van ‘vrede en veiligheid’ (1 Thessalonicenzen 5:3) en een vruchtbare bodem voor een nieuwe wereldorde. Waar we momenteel mee te maken hebben, is een oorlog die in de komende tijd geweldig veel schade en slachtoffers gaat opleveren maar waar we van weten dat deze ook voorbij zal gaan. Het enige waar we ons op dit moment druk over moeten maken, is hoe we de crisis kunnen overleven zodat we straks deel kunnen nemen aan ‘de wederopbouw’.
Het maakt niet uit of onze informatie van de reguliere of de alternatieve media komt. Beide kanten gaan namelijk uit van de veronderstelling dat we ons moeten conformeren aan ‘het nieuwe normaal’. Of we daarbij aan de linker- of de rechterkant staan, is minder belangrijk. We worden vooral onder druk gezet om partij te kiezen. Mijn gezin en ik gaan uit van een alternatief scenario. Wij distantiëren ons letterlijk en figuurlijk van de conflicten en bereiden ons stilletjes voor op de specifieke taak en plaats die voor ons tijdens en na de crisis is weggelegd, ook als het gaat om het werk van Jubilee Campaign. Ik nodig u uit om in 2022 hetzelfde te doen.
Ik wil u namens het team van Jubilee Campaign hartelijk danken voor het gebed, de bemoedigingen en de steun die we in 2021 hebben mogen ontvangen. 2022 wordt zeker geen gemakkelijk jaar, maar we zien de toekomst met vertrouwen tegemoet omdat we weten dat alles in Gods hand is. Wij wensen u veel zegen toe in het nieuwe jaar.
In Zijn Genade en Vrede,
Peter Bronsveld