top of page
  • Writer's pictureJubilee Campaign

China telt alle christenen: ‘Ze vragen ons elke dag hoeveel mensen in God geloven’


Een oude kerk in China

China voert sinds kort de druk op christenen op door lokale overheden te dwingen een lijst bij te houden van gelovigen, meldde de website ChristianHeadlines.com onlangs. Beambten moeten maandelijks het aantal christenen in hun regio doorgeven aan de centrale overheid. De geruchten worden bevestigd door Joe Handley van zendingsorganisatie Asian Access, die zegt dat de overheid ook de namen wil weten van boeddhisten, taoïsten en aanhangers van andere religies.

De Communistische Partij (CCP) dreigt de lokale overheden zelfs met maatregelen als het aantal gelovigen niet klopt. Drie beambten in Yongcheng city in de provincie Henan werden in april geschorst, omdat het aantal christenen dat ze hadden doorgegeven te laag was.

‘De overheid neemt de zaak van religie erg serieus’, vertelde een anonieme lokale beambte aan Bitter Winter, een organisatie die de godsdienstvrijheid in het land bijhoudt. ‘Ze vragen ons elke dag hoeveel mensen in ons dorp in God geloven. Als we zeggen dat er geen gelovigen zijn, beweren ze dat we verbergen wat we weten en onjuist rapporteren.’

Volgens Joe Handley maakt China zich grote zorgen om de explosieve groei van het christendom. ‘De overheid is bang dat het een politieke beweging wordt, en dat de geestelijk leiders uiteindelijk de regering omver zullen werpen.’ De afgelopen twee jaar heeft China daarom een serie maatregelen doorgevoerd om verschillende elementen in de samenleving te ‘verchinezen’.

Kerken passen zich aan Hoewel de berichten over de ingevoerde controles uniek lijken te zijn, is de situatie niet nieuw. Het arresteren van gelovigen, het verwijderen van kruizen en het sluiten of slopen van kerken is gemeengoed. Mensenrechtenorganisaties wijzen er vaak op dat het communistische regime zich bedreigd voelt door christelijke gemeenschappen, die God als het hoogste gezag beschouwen.

Handley zegt dat gelovigen decennia geleden al creatief moesten zijn om kerk te zijn te midden van ernstige vervolging. ‘De oudere christelijke leiders zijn eraan gewend, dat is wat ze deden toen de eerste kerken hun deuren openden. Maar voor de jongere voorgangers, en voor een groot deel van de huidige kerkelijk leiders, is dit nieuw terrein.’

Kerkleiders in China zullen hun manier van kerk-zijn moeten aanpassen, denkt Handley. ‘Misschien zullen ze niet meer samenkomen in gebouwen of huizen, ze zullen zich moeten omvormen tot kleinere gemeenschappen. Ik ken een kerk die een heel nieuwe methode heeft bedacht. Ze ontmoeten elkaar in een park in de stad, en de voorganger wandelt rond. Terwijl hij wandelt, preekt hij in een microfoontje. Door het hele park heen wandelen mensen met koptelefoons op die naar de preek luisteren. Ze hebben geen samenkomst. Ze zijn gewoon allemaal in hetzelfde park, terwijl ze luisteren naar iemand die in zijn microfoon spreekt.’

bottom of page