top of page
Foto van schrijverJubilee Campaign

Vanaf nu mogen Nepalese christenen niet meer evangeliseren


Nepalese christenen zijn bang dat de antibekeringswetten worden gebruikt om hen te discrimineren.

De Nepalese president Bidhya Devi Bhandari heeft op 16 oktober zijn handtekening gezet onder een wetsvoorstel waarmee ‘poging tot bekering’ en het ‘kwetsen van religieuze gevoelens’ strafbaar worden gesteld. De voorgestelde toevoeging aan het Wetboek van Strafrecht werd op 8 augustus al goedgekeurd door het parlement. Mensenrechtenactivisten deden tevergeefs een beroep op de president om de wet niet te ratificeren.

Pastor Tanka Subedi, oprichter en voorzitter van Religious Liberty Forum Nepal, zei: ‘We zijn bedroefd dat dit voorstel nu is opgenomen in de wet. Onze oproepen aan de president en andere beleidsmakers om het wetsvoorstel te wijzigen, zijn genegeerd. Dit betekent een stap achteruit voor de Nepalese overheid; deze wet beperkt onze vrijheid van meningsuiting en onze geloofsvrijheid.’

Lid van Mensenrechtenraad Het wetsvoorstel werd ondertekend op dezelfde dag dat de Algemene Vergadering van de VN Nepal verkoos als één van de vijftien nieuwe leden van de VN-Mensenrechtenraad. Het zal de eerste keer zijn dat Nepal deze rol vervult. Het land begint op 1 januari 2018 officieel aan een periode van drie jaar.

De grondwet van Nepal schrijft voor dat ‘Sanatana Dharma’ (het hindoegeloof) wordt beschermd door de staat. Verder verbiedt artikel 26 van de grondwet bekeringspogingen en het vrijelijk uiten van het geloof. Het voorstel voor het Wetboek van Strafrecht maakte onderdeel uit van een serie wetsvoorstellen die zijn bedoeld om het strafrecht van Nepal in lijn te brengen met de grondwet.

Religieuze spanningen ‘We hebben gezien hoe antibekeringswetten in India en blasfemiewetten in Pakistan worden gebruikt om religieuze spanningen te voeden en religieuze minderheden aan te vallen’, zegt directeur Mervyn Thomas van Christian Solidarity Worldwide. ‘Artikel 26 van de Nepalese grondwet is reeds op deze manier gebruikt, zoals we zagen in de zaak van acht christenen uit Charikot. Zij werden beschuldigd van ‘gedwongen bekering’ nadat ze christelijke stripboeken hadden uitgedeeld.’

bottom of page